Forficula lucasi
? Μεσαίου μεγέθους δερμάπτερο (μήκος 12-15 mm) με ανοιχτό καστανό χρώμα ελύτρων. Τα φτερά είναι μακριά, κίτρινου χρώματος και προεξέχουν από τα έλυτρα. Η κοιλιά είναι κοκκινωπή-καφέ και πυκνά εστιγμένη, με το τελευταίο τμήμα της να φέρει ένα χαρακτηριστικό μαύρο περιθώριο. Τα πόδια είναι κίτρινα με πολύ τριχωτούς ταρσούς.
? Μπορεί εύκολα να μπερδευτεί με άλλα αυτόχθονα είδη του γένους Forficula στην Ελλάδα, όπως η ψαλίδα της Σμύρνης (F. smyrnensis). Διαφέρει από αυτή σε μικρές λεπτομέρειες στο μέγεθος και τον χρωματισμό των φτερών και κυρίως στο σχήμα των ψαλίδων των αρσενικών.
? Η ψαλίδα της ερήμου εμφανίζει κυρίως Αφροτροπική εξάπλωση, καθώς συναντάται στην Βόρεια και Ανατολική Αφρική (συμπεριλαμβανομένων των Κανάριων Νήσων, της Μαδέιρα και του Πράσινου Ακρωτηρίου), Δυτική, Κεντρική και Ανατολική Ασία (μέχρι και το Βιετνάμ). Το είδος έχει συλλεχθεί και στα απέναντι τουρκικά παράλια (περιοχή Balıkesir), περίπου 1,400 km από την κοντινότερη καταγραφή.
?? Στην Ελλάδα έχει καταγραφεί μόνο ένα θηλυκό άτομο στην Λέσβο το 2020. Η συλλογή του ατόμου πολύ κοντά στα camp προσφύγων του νησιού (1), η τάση πολλών ειδών του γένους να μεταφέρονται εύκολα σε αποσκευές (2) και η πολύ μεγάλη απόσταση των δύο καταγραφών (Λέσβος, Balıkesir) από το κοντινότερο σημείο φυσικής εξάπλωσης του είδους (Şırnak, ΝΑ Τουρκία) οδήγησαν στην υπόθεση πως η ψαλίδα έφτασε στη χώρα μας (και στα δυτικά τούρκικα παράλια) μέσω των προσφυγικών ροών των τελευταίων ετών. Παρ’ όλα αυτά ένα διαφορετικό σενάριο εισαγωγής του είδους στην χώρα είναι εξίσου πιθανό, αλλά και η παρουσία του ως αυτόχθονο δεν μπορεί φυσικά να αποκλειστεί. Για αυτό τον λόγο, το καθεστώς του είδους στη χώρα μας θεωρείται ως κρυπτογενές (cryptogenic).
? Η οικολογία του είδους δεν έχει μελετηθεί ακόμα σε βάθος.
? Μέχρι σήμερα δεν έχει εξακριβωθεί αν η παρουσία του είδους στην Ελλάδα έχει αρνητικές επιπτώσεις για τα αυτόχθονα είδη ψαλίδων της χώρας.